Ani Walonia, ani Flandria

Bardzo wczesna pobudka - trzeba zbierac sie do Brukseli, na ktora mam tylko dwa dni. Mkne przez miasto, ktore jeszcze jest zaciemnione. Podroz pociagiem (7.50 euro) trwa godzine i konczy sie na dworcu Centrale (Centraal - nid).
Bruksela (Bruxelles - fran, Brussel - nid) jest odrebnym, trzecim regionem Belgii. Obowiazuje tu dwujezycznosc (francuski i niderlandzki) - dlatego, znajac ten drugi jezyk mialem nadzieje, ze latwiej bedzie mi sie tu dogadac. Ale jednak przewaga frankofonow w praktyce jest miazdzaca (ok. 90 % mieszkancow). Na moje szczescie moglem przynajmniej skorzystac z dwujezycznych tablic na budynkach. Angielski jest tu znacznie czesciej rozumiany. Bruksela jest rowniez nieoficjalna stolica NATO i UE.
Z dworca jest juz bardzo blisko na Grand Place (Groote Markt). Stojacy przy nim ratusz (3 euro)-na dole jest informacja turystyczna - jest poznorenesansowy, a jego blisko 100-metrowa wieze zwiencza figura sw. Michala - patrona miasta. Wcale niegorsze sa mieszczanskie kamienice. Polecam skosztowanie "gaufres de Liege" - gofrow z karmelem, ktore mozna nabyc w sklepikach w podcieniach. Raz na dwa lata na Grand Place w kilka czerwcowych dni mozna podziwiac wzorzysty dywan kwietny.
Niedaleko za ratuszem znajduje sie inny symbol miasta - Manneken Pis (tu akurat nie przyjela sie francuska nazwa - Petit Julien). Ta brazowa fontanna sikajacego chlopca jest owiana licznymi legendami. Czasami jest ubierana - podobno jego garderoba liczy ok. 400 sztuk najrozniejszych ubiorow. Bywa, ze zamiast wody podlacza sie do niego beczki z piwem, ktore jest rozdawane szczesliwym przechodniom.
Z drugiej strony Grand Place warto zobaczyc galerie handlowa sw. Huberta. Jej budowe zaczeto krotko po uzyskaniu przez Belgie niepodleglosci w 1830 r. Na dole sklepy, a na gorze luksusowe apartamenty - a wszystko to po raz pierwszy w kraju na taka skale zbudowane z uzyciem metalu i szkla.
Podobnie jak Grand Place, czescia miejsca swiatowego dziedzictwa kulturowego jest katedra sw. sw. Michala i Guduli. Swiatynia liczy juz sobie blisko tysiac lat, ale pierwotny styl romanski zostal przebudowany na gotycki. Jak mozna sie spodziewac, sa tam piekne witraze i oczywiscie ... kazalnica. Przeszdlem sie nastepnie zobaczyc widziana wczesniej nowoczesna dzielnice w rejonie dworca Midi, a potem skierowalem sie do Krolewskiego Muzeum Afryki Srodkowej (RMCA, zamkniete w poniedzialki, 4 euro). Choc Belgowie posiadali na Czarnym Ladzie zaledwie jedna kolonie, to byla ona jedna z najwiekszych. Mowa oczywiscie o Kongo. Bogactwo eksponatow zgromadzonych przez belgijskich naukowcow uzupelnia archiwum Henry'ego Mortona Stanleya - jednego z najbardziej zasluzonych badaczy Afryki - tego samego, ktory odnalazl doktora Livingstone'a.
http://vicealigator.geoblog.pl/entry?id=13953
Reszte dnia spedzilem na zapoznawaniu sie z belgijskimi, doskonalymi piwami. Najlepsze, bo udoskonalane od stuleci sa piwa: klasztorne trapistow (zwlaszcza Westvleteren) i warzone prze komercyjne firmy, ale noszace nazwy pochodzace od klasztorow (nazywane Bieres d’Abbaye - fran. lub Abdijbier - nid). Jesli ktos nie zna jeszcze smaku nadal malo popularnego piwa pszenicznego (biere blanche, witbier), naturalnie niepasteryzowanego, to Belgia jest doskonalym miejscem na inicjacje.
Wyjatkowo tej nocy nie spalem w hostelu. Przypomniawszy sobie dwa tygodnie przed wyjazdem, ze mam w miescie znajomego - Aleksa, skontaktowalem sie z nim i w koncu spalem w jego kawalerce w dzielnicy Anderlecht.

Zdjęcia (6)

Komentarze (1)